Iedereen is wel eens druk, angstig of somber. Dat is op zich niet vreemd. Pas als een dergelijke klacht het dagelijks leven belemmert, spreken we van een psychische stoornis. Mensen praten makkelijker over buikpijn of een gebroken been dan over psychische stoornissen. Bang als ze zijn om als ‘gek’ bestempeld te worden, bang voor onbegrip, stigmatisering en bang om buitengesloten te worden.
Psychische stoornissen zijn er in alle soorten en maten en hebben vaak grote invloed op het dagelijkse leven. Voor mensen met een psychische stoornis is elke dag is een uitdaging. Het is moeilijk een normaal leven te leiden, contacten te onderhouden, naar school te gaan of te werken. Als partner en/of naaste van iemand met psychische stoornissen heb je het eveneens zwaar te verduren. Want hoe ga je om met iemand met een psychische stoornis?
Als Scheidingsdeskundige heb ik als naastbetrokkene ervaring met mensen die te maken hebben met psychische aandoeningen. Directe familieleden zijn behept met o.a. manisch-depressiviteit (bipolaire stoornis), schizo-affectiviteit en psychoses. Met naastbetrokkenen worden bedoeld mensen die nauw betrokken zijn bij iemand met (bijvoorbeeld een kwetsbaarheid voor) psychoses. Dat kunnen partners zijn, maar ook broers, zussen, ouders, kinderen, vrienden of buren. Bij de zorg voor mensen met bijvoorbeeld een psychotische aandoening spelen naasten een belangrijke ondersteunende rol. Daarnaast steunt, adviseert en vertegenwoordigt Ypsilon mij als naaste van mensen met psychosegevoeligheid en manisch depressiviteit.
Mensen maken grappen over anderen waar een steekje aan los is. Mensen lachen het hardst als iemand in een psychose een enkele reis psychiatrische instelling toegewenst wordt. Als mens moet je heel sterk in je schoenen staan om te durven zeggen dat je paniekaanvallen hebt gehad en jarenlang niet midden in de rij durfde te gaan staan, omdat je eens onwel werd in een supermarkt, dat je vader een depressie doormaakte, dat je mishandeld bent door een narcistische moeder, dat je nichtje zwakbegaafd is, je broer extreme woedeaanvallen heeft, omdat hij autistisch is, of dat de buurt opgeschrikt werd door het geschreeuw van een man waarvan niemand wist dat hij manisch depressief was.
Psychische aandoeningen zijn taboe en eng. Anders dan andere ziekten hebben zij een grote impact op de omgeving en naasten. Als naastbetrokkene weet ik er alles van. Omstanders voelen zich machteloos, bang, raken in verwarring en willen er niets mee van doen te hebben. Psychische aandoeningen komen weliswaar enorm vaak voor, maar er ligt een taboe op het noemen en bespreekbaar maken. Ten onrechte, vind ik, want deze kwetsbaarheid -en hoe daarmee (als naaste) om te gaan, is mede de essentie van het sociale werk als scheidingsmakelaar in scheidingszaken waarbij psychische stoornissen aan de orde zijn.
Psychische aandoeningen komen voor in alle lagen van de maatschappij. Iedereen kan het overkomen. Langzaamaan durft men er meer voor uit te komen. Wordt er meer over gesproken. Je komt bijvoorbeeld op je werk en je vertelt aan je werkgever dat je aan een depressie lijdt. Dat wordt tegenwoordig begripvol verwelkomt. Sterker nog; tot je verbazing hoor je instemmend uit alle hoeken herkenning en erkenning. Je baas vertelt over zijn burn-out, je naaste collega over de angststoornis van zijn partner, de schoonmaakster op kantoor over de verslaving van haar schizofrene dochter, terwijl in een vergadering één van de aanwezigen zich excuseert, omdat hij met zijn kind met angststoornissen naar de psychiater moet om te kijken hoe zij samen uit de neerwaartse vicieuze spiraal kunnen komen.
Vandaag de dag hebben steeds meer mensen de moed om voor hun psychische aandoeningen uit te komen. Een stap in de goede richting, dunkt mij. Dag taboe!
Bent u op zoek naar informatie over scheiden en psychische stoornissen, neem dan contact op met mij. Ik ben scheidingsmakelaar Margriet Steenbergen en heb gedegen kennis en ruime ervaring omtrent psychische stoornissen en de impact ervan op de directe omgeving.
Als Scheidingsdeskundige begrijp ik de kunst van het bemiddelen. Steeds vaker kom ik het in de praktijk tegen.
Lees verderBij scheiding van tafel en bed deel je geen tafel en bed meer. Dat betekent dat je gescheiden leeft, maar nog wel met elkaar getrouwd blijft.
Lees verderJe bent eind veertig of begin vijftig. Al jaren ben je gelukkig getrouwd, maar al enige tijd herken je jezelf of je partner niet meer. Het kan zijn dat jij of je partner zich in een midlifecrisis bevindt.
Lees verderAls er kinderen bij een scheiding betrokken zijn, dan is kinderalimentatie een belangrijk onderdeel. Ouders zijn verplicht in het levensonderhoud van hun kinderen te voorzien, onafhankelijk van de leeftijd van het kind.
Lees verder