Midlifecrisis; scheiden of blijven?

Het is momenteel druk in mijn echtscheidingspraktijk. Heel druk. De vakantie is voorbij en de dorpsfeesten en Open Air festivals naderen het einde. Mensen komen vaak na een vakantie tot het besef dat dit (het huisje, boompje, beestje….) ‘het niet langer is’. Momenteel zie ik veel mensen die zich in de gevaarlijke fase ‘midlifecrisis’ verkeren. Wat is nu een midlifecrisis? Ik heb me er eens flink in verdiept. Een midlife crisis is een identiteitscrisis op de helft van het leven, net zoals de pubertijd dat eerder was. Zoals ik al schrijf; het is een identiteitscrisis en géén relatiecrisis! De midlife crisis gaat vaak gepaard met een groeiend besef dat het leven eindig is en niet alle doelen zijn gehaald. Vragen als “Is dit nog wel wat ik wil? Wie ben ik nu echt en leid ik wel het leven dat ik wil leven? Ben ik wel een goede moeder/vader (geweest)? Heb ik bereikt wat ik wilde en heb ik gedaan wat ik eigenlijk wilde doen als vrouw/man?”

In het dagelijks leven zie ik het met regelmaat. Mannen van middelbare leeftijd die ineens met hun bierbuik in een nét iets te strak wielrennerspakje gehesen zijn, al hijgend en kreunend op hun te blitse en te dure racefiets. Dito vrouwen die proberen om angstvallig jong te lijken om zo toch mee te kunnen met de jongere generatie. Deze rijpe vrouwen pakken als eerste het uiterlijk aan waarin ze beginnen met haarimplantaties, botox, beugels en andere cosmetische ingrepen. Ook het kiezen van kleding die niet echt bij hun leeftijd past is hiervan een symptoom. Velen van deze leeftijd worden ineens verliefd op een ander en gaan vervolgens vreemd, de langgekoesterde ‘soulmate’ is in hun ogen hét nieuwe begin! Niets is minder waar.

Enkele maanden geleden behartigde ik de belangen van zo’n stel die zich bevond in de ‘midlifecrisis’. Bij mij op kantoor gaven ze toe niet langer gelukkig te zijn in hun huidige relatie en spraken ze de wens uit in goed overleg te willen scheiden. Ze wilden niet meer ‘vechten’ voor hun huwelijk. Het was hun ‘overkomen’. Hij had een jong blaadje aan de haak had geslagen, zijn absolute Goddess. Zij was al enige tijd gelukkig met haar nieuwe cougar (lees; een jonge God op afroep!).

Pas -toen de scheiding al lang en breed in goede harmonie was afgewikkeld- ontmoette ik één van hen op een feestje. Op mijn vraag of ze een juiste keuze gemaakt hadden, antwoordde zij dat ze na verloop van tijd echt niet gelukkiger was in de relatie met haar veel te jonge ‘lover’. Dat het een vlucht was (geweest), een fantasiewereld die niet eeuwig stand houdt. De jonge minnaar wilde enkel de ‘benefits’. Haar ex-man was inmiddels ook weer ‘single’. Ook de glans in de kortstondige relatie met zijn jonge prinses was er inmiddels af. Inmiddels date ze alweer enkele weken met haar ex-man. Tja, niets is wat het lijkt!