Het komt maar al te vaak voor dat één van de ouders ‘verstoten’ wordt. Ouderverstoting wordt het ook wel genoemd. Dat je als ouder je kind niet of nauwelijks ziet.
Het volgende citaat las ik kort geleden in een vakblad:
“Het is zo makkelijk om als buitenstaander af te gaan op een werkelijkheid dat er niet daadwerkelijk is.
Een mooi en gecreëerd zielig verhaal, een façade. Het slachtoffer uithangen onder het oog van het hooggeëerd publiek namelijk de hulpverlening, scheidingsbemiddelaars, rechtbank, familie en vrienden. En wanneer de toneellampen uitgaan, het doek dichtvalt, het monster tevoorschijn komt dat niemand kent, dat niemand ziet….”
Het doet me denken aan een situatie die ik jaren geleden heb meegemaakt toen ik nog werkzaam was binnen de advocatuur. Eén van de ouders ging al lange tijd vreemd en de andere ouder moest zich volgens de ‘vreemdganger’ laten behandelen door een psychiater, terwijl er niets met deze persoon aan de hand was. De vreemdganger viel immers niets te verwijten toch?! Een gotspe.
Ondanks het feit dat de rechtbank in deze zaak heeft beslist dat omgang tussen het kind en beide ouders wenselijk en noodzakelijk was (immers; een kind verdient zowel een vader als een moeder), heeft de ‘verlatene’ het kind al jaren niet gezien. Het kind wordt opzettelijk de omgang met de ouder geweigerd. De ‘vreemdganger’ heeft met haar lover inmiddels een nieuw en gelukkig ‘gezinnetje’ gevormd en de ‘bedrogene’ heeft het nakijken. Een verdrietige en pijnlijke situatie al met al.
In dergelijke situaties gaat het ook voor het kind om een enorm ingrijpende gebeurtenis. Het kind bevindt zich namelijk in een loyaliteitsconflict en heeft het gevoel dat het moet kiezen tussen papa of mama. Uit onderzoek blijkt dat kinderen vaak nadelige gevolgen ondervinden van een scheiding van hun ouders. Niet alleen op het moment dat ze tijdens de echtscheidingsprocedure nog kind zijn, maar ook daarna tijdens de puberteit en zelfs tot op latere leeftijd. Om veel problemen voor kind, ouders én maatschappij te voorkomen werkt Deskundig Scheiden volgens een zogeheten KIES-methode, waarbij het belang van het kind altijd centraal staat in de gehele echtscheidingsprocedure. Zulks om onder meer ‘ouderverstoting’ te voorkomen!
Bron: Miesmagazine.com
Je bent eind veertig of begin vijftig. Al jaren ben je gelukkig getrouwd, maar al enige tijd herken je jezelf of je partner niet meer. Het kan zijn dat jij of je partner zich in een midlifecrisis bevindt.
Lees verderJe bent eind veertig of begin vijftig. Al jaren ben je gelukkig getrouwd, maar al enige tijd herken je jezelf of je partner niet meer. Het kan zijn dat jij of je partner zich in een midlifecrisis bevindt.
Lees verderJe bent eind veertig of begin vijftig. Al jaren ben je gelukkig getrouwd, maar al enige tijd herken je jezelf of je partner niet meer. Het kan zijn dat jij of je partner zich in een midlifecrisis bevindt.
Lees verderNa een lange periode van wikken en wegen weet je het zeker: je wilt scheiden. Maar hoe krijg je woonruimte?
Lees verder