Het wil nog wel eens gebeuren dat ik met één van mijn cliënten om de tafel ga met een advocaat en zijn of haar cliënt(e). Tijdens een zogeheten ‘viergesprek’ kunnen we op een volwassen manier orde op zaken stellen. Er wordt dan uitgebreid stil gestaan bij de emotionele aspecten en de financiële- en juridische afwikkeling van de scheiding. Zulks teneinde kostbare gerechtelijke procedures te voorkomen. Het zorgt ervoor dat je niet in een ernstig conflict belandt dat je kinderen beschadigt: een vechtscheiding.
Deze week was ik verzeild geraakt in een soortgelijke casus. De advocaat en ik hadden ons er beide voor ingespannen om een viergesprek te bewerkstelligen. Hij als advocaat-mediator, ik als Scheidingsdeskundige. Vorig jaar had ik een dergelijk gesprek met deze zeer ervaren advocaat en partijen en pakte de kwestie voor alle betrokkenen uitermate goed uit. Eenieder was erg content met de goede afloop.
Als één van de partijen -om welke reden dan ook- toch besluit de gang naar de rechtbank te maken, rest er niets anders dan te procederen. In de meeste gevallen zijn dat langdurige processen. Een aderlating voor degene die graag een bemiddelingstraject was gestart. Tijdens een gerechtelijke procedure verslechtert de onderlinge verstandhouding tussen partijen nog meer en de negatieve energie die dergelijke rechtszaken met zich brengt, put eenieder uit. Zowel emotioneel als financieel. Over en weer worden standpunten ingenomen en relatief kleine conflicten worden almaar groter gemaakt. Het is voor degene die wel open stond voor echtscheidingsbemiddeling -om het spreekwoordelijk uit te drukken- “trekken aan een dood paard”. Zeker als de ex-partner principiële standpunten gaat innemen. Met name als er kinderen in het spel zijn, zal de onderlinge relatie (als ouders) gedurende de rechtszaak, maar ook nadien, niet verbeteren. Sterker nog; de advocaten doen het woord en komen lijnrecht tegenover elkaar te staan. Hetzelfde geldt dan ook voor de cliënten. Uitermate verdrietig en ingrijpend. En zo niet noodzakelijk, ben ik stellig van mening. Een juridische procedure leidt immers enkel tot verliezers.
Een rechter buigt zich vervolgens over de zaak en zal met een uitspraak komen. Indien de rechter vaststelt dat er kinderen bij de zaak betrokken zijn, zal deze rechter de partijen in veel gevallen weer terugverwijzen naar de ‘mediationtafel’. Het traject begint dan weer opnieuw. Met andere woorden; partijen worden alsnog van hogerhand gedwongen om met elkaar ‘in gesprek te gaan’ middels tussenkomst van een bemiddelaar, mediator of Scheidingsdeskundige.
Het succes van een goed bemiddelingstraject valt of staat met de vertrouwelijke behandeling van de zaak en de juridische ervaring van de professional. Partijen zullen zich vrij moeten voelen om te spreken en ideeën te opperen voor een mogelijke oplossing van de zaak, zonder de angst te hebben dat de andere partij weer een beroep doet op het starten van een rechtszaak. Als ervaren Scheidingsdeskundige weet ik hoe ik de communicatie en onderlinge relatie kan verbeteren. Het Fingerspitzengefühl (mijn zeer goed ontwikkelde gevoel, mensenkennis en vaardigheid om een (delicate) situatie juist in te schatten en erin op te treden) komt dan om de hoek kijken! Zulks is met name in het toekomstige belang van de kinderen.
Of je het nu wilt of niet; als ex-partners hoef je niet elkaars vrienden te blijven, maar toch blijf je ook na de scheiding als ouders de rest van je leven aan elkaar verbonden. De kinderen zullen al dan niet afstuderen, gaan trouwen en krijgen ook weer kinderen. Op veel momenten zullen jullie elkaar weer onder ogen komen. Communiceren is dus van cruciaal belang, hoe moeilijk het ook is. De ervaring leert, dat bemiddeling zonder tussenkomst van een gerechtelijke procedure voor beide partijen uiteindelijk resulteert in een win-win situatie. Wees je er dus op voorhand van gewis, wat de uitspraak van de rechter is. Een terug verwijzing naar de bemiddelingstafel om te (leren) communiceren, zodat partijen alsnog in der minne tot een oplossing komen!
Als ouders op het moment dat een kind wordt geboren niet gehuwd of geregistreerd partner zijn, dan heeft alleen de moeder automatisch het ouderlijk gezag. De andere ouder moet, samen met de moeder, een verzoek doen voor het verkrijgen van het gezamenlijke gezag. Het aanvragen van het ouderlijk gezag door ongehuwde ouders blijkt in de […]
Lees verderIk had het kunnen weten! De advocatentrucs ken ik namelijk inmiddels wel zo’n beetje. Inderdaad; het vullen van hun portemonnee.
Lees verderNa een scheiding gaan veel mensen er financieel op achteruit. Soms kan één van de twee personen in de woning blijven wonen.
Lees verderDé beste Scheidingsdeskundige van Noord-Nederland te gast bij het programma ‘Ondernemend’ van RTV Drenthe! Bekijk hier het fragment.
Lees verder