Categorie: Geen categorie

Je woont met je partner onder één dak en jullie hebben samen kinderen. Je partner is eigenaar van de woning en hij zorgt voor het inkomen. Je partner is de kostwinner. Jullie zijn niet gehuwd en jullie hebben geen geregistreerd partnerschap. Ook hebben jullie geen samenlevingscontract. Kortom: jullie hebben niets juridisch geregeld. Je wilt ‘scheiden’ van je partner, wat nu?

Deze zaak is zowel eenvoudig als complex. Want waar moet je aan denken en wat moet er geregeld worden?

Uit elkaar zonder een samenlevingscontract

In een samenlevingscontract staan afspraken die je met je partner hebt gemaakt over de woning, de kosten van de huishouding, de gemeenschappelijke goederen en de pensioentoekenning. De beëindiging van een samenlevingscontract kan eenvoudig zijn, omdat er meestal geen rechter aan te pas komt.

Heb je geen samenlevingscontract, dan moet je een heleboel zaken in onderling overleg regelen. De belangrijkste zaken die aan de orde komen zijn de volgende:

De kinderen

Heb je samen met je partner kinderen onder de achttien jaar en heeft je partner de kinderen erkend en is er sprake van gezamenlijk gezag, dan moet de zorg verdeeld worden en is het verplicht om een ouderschapsplan op te stellen. Na de beëindiging van de relatie blijft je allebei verantwoordelijk voor de zorg van de kinderen. Beide ouders zijn namelijk wettelijk verplicht om bij te dragen in de kosten van verzorging en opvoeding van de kinderen. Dit heet kinderalimentatie.
Als de vader van het kind de kinderen niet heeft erkend bij de burgerlijke stand en jullie hebben ook geen gezamenlijk gezag bij de rechtbank aangevraagd, dan betekent het dat de moeder automatisch eenhoofdig gezag heeft. Wanneer het kind is verwekt of wanneer de vader heeft ingestemd met de verwekking van het kind, dan kan de moeder van het kind in principe vragen om kinderalimentatie wanneer de relatie wordt beëindigd. De vader is dus onderhoudsplichtig voor een kind, ook al heeft hij dit kind niet erkend of heeft hij geen gezag over het kind.

De woning

Allereerst moet beslist worden of er sprake is van een koophuis. Wie heeft de woning in eigendom? Ben jij dat? Is dat je partner? Of hebben jullie gezamenlijk de woning in eigendom? Hebben jullie de woning gezamenlijk in eigendom, dan moet worden beslist of de woning wordt verkocht of dat één van jullie in de woning blijft wonen. In dat laatste geval moet worden afgerekend met de vertrekkende partner. De ene partner moet de andere partner dan ‘uitkopen’.
Heeft je partner de woning volledig in eigendom en staat de hypotheek volledig op naam van je partner en heeft hij/zij altijd alles betaald, dan kan je partner jou verzoeken de woning te verlaten.
Wonen jullie in een huurhuis? Dan moet beslist worden wie de hoofdhuurder is. De hoofdhuurder kan zonder problemen (mits de huur is betaald) in het huis blijven wonen. Staat het huurcontract op beide namen en wil één van jullie in de huurwoning blijven, dan moet je gezamenlijk aan de verhuurder vragen of hij hiermee kan instemmen. De verhuurder is hiertoe niet verplicht.

De inboedel

In een samenlevingscontract staan afspraken over de inboedel. De inventaris moeten jullie samen verdelen. Heb je geen samenlevingscontract, maar zijn er wel spullen, dan kun je in onderling overleg beslissen van wie welke goederen zijn. Het is de kunst om tot een eerlijke verdeling te komen, bijvoorbeeld door eerst samen een lijst te maken waarop je aan alle spullen een waarde toekent. Bij de verdeling van de inboedel wordt niet uitgegaan van de nieuwwaarde van de spullen, maar van de dagwaarde, bijvoorbeeld de waarde die Marktplaats hanteert.
Het beëindigen van een relatie waarbij je nooit iets hebt geregeld en waarbij nooit een samenlevingscontract is opgesteld, kan lastig zijn. Daarom is het belangrijk om je goed te laten adviseren door een familieadvocaat/mediator die hiervan verstand heeft.

Er kunnen zich situaties in het leven voordoen, waarvan je hoopt dat ze niet waar zijn. Gebeurtenissen waar je liever niet aan wilt denken. Denk bijvoorbeeld aan een scheiding tijdens de zwangerschap. Jij bent zwanger en je wilt scheiden, wat nu?

Wat moet je regelen met betrekking tot de scheiding en waar moet je aan denken voor wat betreft het ongeboren kindje? Is het jullie kind, of is het kind van iemand anders?

Deze situaties kunnen zowel ingrijpend als interessant zijn. Stapsgewijs moet inzichtelijk worden gemaakt hoe de scheiding geregeld moet worden en moet je vragen behandelen over ontkenning van het vaderschap, gerechtelijke vaststelling van het vaderschap, alimentatie en de achternaam.

Je wilt scheiden, maar jij bent zwanger of je partner is in verwachting van een kind. Dan moet je denken aan de volgende onderwerpen:
• ontkenning vaderschap
• gerechtelijke vaststelling vaderschap
• alimentatie
• achternaam

Ontkenning vaderschap

Artikel 1:199 BW bepaalt dat een man de vader van het kind is als deze op het moment dat het kind geboren wordt met die vrouw is getrouwd, als deze het kind heeft erkend, als het vaderschap gerechtelijk is vastgesteld of als de man het kind heeft geadopteerd.
De man is ook de vader als de moeder binnen 306 dagen na de scheiding bevalt van het kind. Bevalt de moeder op de 307e dag of is zij inmiddels hertrouwd, dan is de man uit de eerste relatie niet automatisch de vader.
Artikel 1:200 BW bepaalt ook dat de man niet de vader is als de vader of jij ontkent dat de man de biologische vader is.

Ontkenning vaderschap door moeder of vader

Het vaderschap kan door zowel de moeder als de vader worden ontkend. Dit doe je door een verzoek tot “gegrondverklaring van de ontkenning” in te dienen. De moeder moet dit binnen een jaar na de geboorte indienen, de vader heeft hier een jaar de tijd voor, vanaf het moment dat hij weet dat hij mogelijk niet de biologische vader is.

Gerechtelijke vaststelling

De rechter stelt op basis van het verzoek tot “gegrondverklaring van de ontkenning” een gerechtelijke vaststelling van het vaderschap vast.

Moet er alimentatie betaald worden?

Als de rechter een gerechtelijke vaststelling van het vaderschap heeft vastgesteld, dan kan de rechter een bijdrage toekennen in de kosten van verzorging en opvoeding of in de kosten van levensonderhoud en studie van het kind. Ouders zijn verplicht om bij te dragen in de kosten van verzorging en opvoeding van hun minderjarige kinderen en in de kosten van levensonderhoud en studie van hun meerderjarige kinderen. Dit is alimentatie.

Welke achternaam krijgt het kind?

Als je gescheiden bent, dan krijgt het kind automatisch de achternaam van de moeder. Wel kan er gekozen worden voor de achternaam van de vader of de moeder. Wil je dat het kind ondanks de scheiding de naam van de vader draagt, dan moet de vader het kind erkennen. Bij de erkenning moet dan worden aangegeven dat het kind de achternaam van de vader krijgt. Als voor de achternaam van de vader wordt gekozen, dan moet de moeder dit dus officieel verklaren bij de burgerlijke stand. Als ouders moet je daarvoor samen naar de gemeente.

Kosten rondom een scheiding kunnen flink in de papieren lopen! Financieel rondkomen na een scheiding kan de nodige stress opleveren. Kosten voor een advocaat of mediator zijn er soms ook niet. De grote hamvraag: Is scheiden zonder geld mogelijk?

Echtscheiding zonder geld

Je wilt scheiden, maar je hebt geen geld of inkomen. Kun je nu scheiden? Moet je nu weer gaan werken? Of heb je als huismoeder of huisvader recht op een uitkering? In sommige situaties is er hulp bij een echtscheiding! Scheiden zonder geld is mogelijk.

Nederland biedt een voorziening voor mensen zoals jij die een laag of geen inkomen hebben. Deze voorzien heet ‘gesubsidieerde rechtsbijstand’. Deze voorziening wordt ook wel een toevoeging genoemd. Je krijgt dan hulp van de Nederlandse overheid. Het Rijk helpt je hoe je kunt scheiden zonder inkomen. Dit hoef je niet zelf aan te vragen.

Gratis scheiden bestaat niet

Als je gebruikt wilt maken van deze voorziening, dan hoef je een deel van de kosten niet zelf te betalen. Let op: een deel van de kosten! Je moet altijd een gedeelte van de griffierechten betalen. Dit zijn kosten die de rechtbank in rekening brengt. De kosten voor een advocaat of mediator moet je ook zelf betalen. Gratis scheiden bestaat niet in Nederland.

Wat kost mijn scheiding?

Hoeveel je moet betalen hangt sterk af van je inkomen. Kortom; het is mogelijk als je geen inkomsten hebt om toch te scheiden. Het is niet mogelijk om te scheiden als je helemaal geen geld hebt. Echter biedt de overheid hulp bij een scheiding. Als een mediator geen werkzaamheden verricht op basis van gesubsidieerde rechtsbijstand, dan kunnen ze een voorstel maken, zodat je met geen inkomsten toch kunt scheiden.

Scheiden zonder inkomen

Als je geen geld hebt, maar wel vermogen (je hebt bijvoorbeeld samen met je partner een eigen koopwoning) dan kun je in eerste instantie in aanmerking komen voor ‘gesubsidieerde rechtsbijstand’. Blijkt achteraf dat je teveel eigen vermogen hebt, dan wordt deze voorziening ingetrokken en dien je alsnog alle advocaat of mediatorkosten volledig te betalen.

Als je partner niet wil meewerken aan een scheiding, dan kan je een eenzijdig verzoek tot echtscheiding indienen bij de rechter. Hiervoor heb je een advocaat nodig. Jouw partner die niet wil scheiden, wordt dan gedwongen zelf ook een advocaat in te schakelen om zijn/haar belangen te behartigen. Is dit raadzaam?

Nee. 

Allereerst leidt een eenzijdig verzoek tot echtscheiding tot een langdurig echtscheidingsproces bij de rechtbank. Deze rechtszaken duren lang en zijn kostbaar. Een eenzijdig verzoek tot echtscheiding mondt in de meeste gevallen uit tot de welbekende ‘vechtscheiding’.

Een andere optie 

Hoe kun je toch een rechtszaak voorkomen als je partner niet wil scheiden? Dit is complex, maar niet onmogelijk. Je moet van goeden huize komen wil je met iemand in gesprek komen die niet wil scheiden. Het is de kunst om deze persoon ervan te overtuigen waarom het verstandig is om mee te werken aan een echtscheiding op gemeenschappelijk verzoek. Heb je het gevoel dat scheiden in goed overleg niet mogelijk is, dan kan Deskundig Scheiden je helpen. Wij zullen dan in eerste instantie jouw belangen behartigen en het contact met jouw partner in gang zetten. Deskundig Scheiden probeert altijd om tot een redelijke oplossing te komen voor jou en je partner. Het doel is om de zaak niet te laten escaleren tot een vechtscheiding.

Na een lange periode van wikken en wegen weet je het zeker: je wilt scheiden. Maar hoe krijg je woonruimte?

Einde van de samenleving

Als jij de zorg hebt voor de kinderen gedurende het scheidingsproces, dan lijkt het logisch dat jij in eerste instantie (tijdelijk) in de echtelijke woning verblijft. Dit is namelijk het minst belastend voor de kinderen. Je partner zal dan op zoek moeten gaan naar een andere woning, tenzij jij besluit de woning zelf te verlaten.

Als de keuze eenmaal is gemaakt om te gaan scheiden, neemt de wederzijdse tolerantie af. Dat wil zeggen; je kunt niet zoveel van de ander verdragen. Irritaties en ergernissen nemen toe en je wilt het liefst dat je zo snel mogelijk apart gaat leven. Maar hoe kom je op korte termijn aan onderdak?

Overspannen huizenmarkt

De woningmarkt is op dit moment overspannen. Het is niet gemakkelijk om snel een betaalbare woning te krijgen. Het is belangrijk dat je weet of je in jouw situatie een sociale of vrije sector huurwoning kunt huren, maar misschien kun je ook wel een woning kopen. Dat hangt van je inkomen, maar ook van je vermogen af.

Met hulp van Deskundig Scheiden kan de financiële verdeling snel in kaart worden gebracht zodat je weet of je een woning kunt huren of kopen.

Woningstress

Tegenwoordig is er sprake van een lastige ‘markt’. Als woningzoekende wil je tegenwoordig snel beslissen om een woning wel of niet te huren of te kopen. In de huidige tijd kun je niet te veeleisend zijn. Ongeduldige huizenjagers moeten enig geduld proberen uit te oefenen. Binnen afzienbare tijd verandert de markt weer. Na een overspannen markt volgt er altijd weer een onderkoelde markt.

Waar en hoe kom je als vertrekkende partij aan een woning?

Direct beschikbare mogelijkheid:

• Verblijf bij familie of vrienden
• Kamerhuur

Langdurig verblijf:

• Huur van een recreatiewoning (buiten hoogseizoen om)
• Huur via woningstichting
• Huur via makelaar
• Huur via particulieren
• Huur via online aanbieders (Funda, Trovit, Marktplaats, etc.)
• Lid worden van een groep op Facebook (appartement huren Zwolle, Meppel, Hoogeveen, etc.)

TIP: je kunt ook een post op Facebook plaatsen met de vraag of iemand op korte termijn woonruimte beschikbaar heeft.

Wat doe je als je huwelijk een puinhoop is, dat je weet dat je ermee moet stoppen, omdat je eraan onder door gaat, maar je bent bang om te gaan scheiden. Verdien jij het dan om getrouwd te blijven?

Aan de ene kant weet je dat het verstandig is om je partner te verlaten, maar je wordt bang als je denkt aan de gevolgen.

Ook heb je vragen over de kosten die bij een scheiding komen kijken. Je wilt niet dat het spaargeld moet worden gebruikt voor dure advocaten. Ook maak je je zorgen over het leven zonder een man. Je bent bang dat je het financieel niet redt in je eentje je bent bang dat de kinderen te lijden zullen hebben onder de scheiding.

Hoe langer je getrouwd blijft in een ontevreden huwelijk, hoe meer je jezelf tekort doet.

Getrouwd blijven biedt veiligheid

Als je getrouwd blijft, dan weet je wat je hebt. Een man, de woning, de kinderen, de hond of de kat bieden veiligheid, ondanks dat je je ongelukkig en niet begrepen voelt. Je voelt je ellendig. Al bij de gedachte dat je wilt scheiden, voel je schuldig tegenover je man en de kinderen.

Door te gaan scheiden, zul je zekerheden gaan verliezen. Voor jou en voor je kinderen. Bij een scheiding weet je niet of je er (financieel) beter van wordt. De stap maken om te scheiden, is heel eng. Maar je bent niet de enige. Je moet de tijd nemen om er zeker van te zijn dat je voor jezelf en de kinderen kiest.

Een scheiding verandert je hele leven. Het zet alles op zijn kop.

Moet je nu getrouwd blijven of gaan scheiden? Jij bent degene die de keuze moet maken. Kies jij ervoor om een ongelukkig leven te leiden? Jij moet er zelf voor kiezen wat goed voor je is. Is het de bedoeling dat je je leven lang ongelukkig getrouwd blijft? Of kies je ervoor te gaan scheiden, met alle (financiële en emotionele) gevolgen van dien?

De gevolgen van een scheiding zullen niet prettig zijn, maar bij een partner blijven die jou ongelukkig maakt is ook geen optie. Dat verdien je niet. Daar is het leven te kort voor. Het kan zelfs leiden tot neerslachtigheid en depressiviteit.

Jij bent het die de keuze moet maken.

Wil jij scheiden, maar durf je niet? Neem dan contact op met Deskundig Scheiden.

De midlife-vrouw krijgt te maken met de overgang. Zij wordt geconfronteerd met een lichaam dat ouder wordt en verval laat zien. Door afname van haar hormoonproductie heeft ze ook nog eens te maken met stemmingswisselingen, onregelmatigheid in haar cyclus, klachten met menstrueren of juist het uitblijven daarvan.

Nu ik ouder word, beginnen bij mij de hormonen in ernstige mate een rol te spelen. Zo nu en dan heb ik het gevoel dat de hormonen mij ‘de baas’ worden. Zo ernstig, dat ik mezelf soms niet meer herken. Er zijn vrouwen die nauwelijks last hebben van de zogeheten ‘overgang’, maar velen hebben er in meer of mindere mate wel last van. Eenmaal per maand komt het ware ‘heksje’ in mij naar boven. Weliswaar voor korte duur, maar het kan voor mijn wederhelft uiterst frustrerend zijn. Tijdens die periode heb ik het gevoel mijn zelfcontrole kwijt te zijn en verander ik van een dr. Jekyll in een mr. Hyde. Iemand met twee gezichten: enerzijds een vlammende stralende vrouw die vriendelijk, inlevend en opgewekt is en anderzijds een verzuurde heks die (tijdelijk) een heel duistere kant laat zien. Kortom; er is tijdelijk geen land met mij te bezeilen.

Gelukkig ben ik niet de enige. De ervaring leert dat een scala aan vrouwen die mijn echtscheidingspraktijk bezoeken te kampen hebben met dezelfde verschijnselen, te weten de ‘overgang’. Een onderwerp dat  vaak niet openlijk wordt besproken, maar die wel degelijk invloed heeft op het aantal echtscheidingen in Nederland. Libidoverlies, pijn bij het vrijen, hormonale schommelingen, depressieve gevoelens, hartkloppingen, prikkelbaarheid, boosheid en (nog erger) agressie zijn factoren die helaas een akelige invloed kunnen hebben op een langdurige, gezonde en stabiele relatie.

Als de relatie goed en stabiel is, maak het dan bespreekbaar met de ander, vraag je partner enkel om een beetje begrip, accepteer de situatie wederzijds, wees lief voor elkaar en (last but not least) zoek gezamenlijk naar oplossingen. Tip van de Scheidingsdeskundige; “Práát met elkaar”! Zo voorkom je ingrijpende echtscheidingsprocedures met alle gevolgen van dien!

Maar wat als de overgang  het einde van de relatie is?

Dat de dames en de heren in de midlife een enorme druk in hun relatie ervaren is begrijpelijk als je bovenstaande goed tot je door laat dringen. De relatie moet behoorlijk stevig zijn wil zij deze overgang naar de ouderdom overleven. Stellen die na 25 jaar uit elkaar gaan, mannen, maar ook vrouwen die er een jonger exemplaar op na houden, vrouwen die er helemaal klaar mee zijn na zoveel jaren zorgen en nu aan zichzelf willen toekomen nu de kinderen het huis uit gaan of groter zijn geworden, is geen sinecure.

Het is een spannende periode en de vraag is of de relatie in stand zal blijven of ten einde komt als de kinderen uitvliegen en de partners weer met z’n tweeën zullen zijn. Scheidingen zijn in deze fase van het leven vaak aan de orde. Als de overgang het begin van het einde is, neem dan contact op met Deskundig Scheiden.

Verleden week vernam ik van enkele bekende familierechtadvocaten waar ik in het verleden voor heb gewerkt via radio en televisie dat de coronacrisis voor een piek in het aantal echtscheidingen gaat zorgen. Enerzijds moet ik verheugd zijn met deze gedachte, maar anderzijds baart het mij ook veel zorgen. Het huiselijk geweld zal toenemen zolang we genoodzaakt zijn zoveel mogelijk thuis te blijven. Dat is een schrijnende toestand.

De huidige situatie zorgt voor druk op huishoudens en dus ook op relaties. Vóór de corona kon je nog vluchten. Samen met een vriend of vriendin naar de kroeg gaan om aldaar gezellig de zorgen van je miserabele bestaan weg te wuiven, maar vooral weg te drinken. Naar de sportschool gaan om je frustraties kwijt raken. Stiekem met je nieuwe liefje naar de sauna. Dat alles wordt momenteel niet mogelijk gemaakt. Vluchten kan niet meer.

Het is een gegeven dat na de feestdagen of de zomervakanties verhoudingsgewijs meer relaties sneuvelen dan in andere periodes van het jaar. Tijdens de feestdagen en de vakanties zitten mensen hele dagen bij elkaar. Hierdoor nemen ergernissen en ruzies toe. Dat zorgt normaliter voor een piek in het aantal echtscheidingen.

Een time out nemen door tijdelijk bij je ouders of vrienden te gaan wonen gaat vanwege corona nu ook niet. Je bent genoodzaakt om op je plek te blijven en het beste ervan te maken. Maar hoe doe je dat? De zorgen die je nu ervaart omtrent het behoud van je baan, de schoolresultaten van de kinderen en de vraag of je de woning nog wel kan blijven betalen, nemen toe. Dat begrijpen wij heel goed. Het zijn zaken die de druppel van de emmer doet overlopen. Vooral relaties waar al scheurtjes in zitten kunnen dan barsten.

Deskundig Scheiden blijft in deze coronaperiode huwelijken die onder druk staan en waarvan de partners uit elkaar willen zo goed mogelijk begeleiden om de scheiding zo netjes mogelijk af te handelen. Je hoeft niet persoonlijk in de rechtbank te verschijnen. Wij hebben afspraken gemaakt met de rechtbank, zodat de scheiding binnen 4 á 6 weken schriftelijk afgewikkeld kan worden.

Onze nevenvestigingen zijn gesloten als gevolg van corona, maar ons hoofdkantoor is geopend. Wij houden de door het RIVM opgelegde maatregelen in acht. Fysiek contact is niet per definitie noodzakelijk. Contact via beeldbellen, WhatsApp en Facetime behoort ook tot de mogelijkheden.

Als je het gevoel hebt dat de relatie steeds meer en meer onder druk komt te staan, neem dan contact met ons op. Mocht het echt een onhoudbare situatie zijn en de scheiding onafwendbaar is geworden, dan is het belangrijk op tijd aan de bel te trekken. Uitstellen maakt de situatie er niet beter op.

Helaas ten spijt komt het voor dat je als ouder je kinderen niet of nauwelijks ziet na de scheiding. Eén van de ouders is dan ‘verstoten’. Ouderverstoting wordt het ook wel genoemd. Ondanks dat de scheiding netjes en juridisch correct is afgewikkeld, is het jaren na dato schrijnend om de verhalen te horen dat sommige ouders geen omgang meer met de kinderen hebben.

In veel gevallen kiezen ouders bij scheiding voor co-ouderschap. Bij co-ouderschap zijn de kinderen afwisselend bij de ene en de andere ouder. Aan co-ouderschap zijn stringente voorwaarden verbonden. Als Scheidingsdeskundige wijs ik mijn cliënten hierop. De kinderen moeten in staat zijn om in twee huizen te leven en de ouders moeten goed met elkaar kunnen communiceren en er geen moeite mee hebben om elkaar veel te zien en regelmatig te overleggen. Ook moeten ze bereid zijn bij elkaar in de buurt te wonen en moeten ze denken vanuit hun kinderen. Het zijn namelijk de ouders die het co-ouderschap moeten uitvoeren. Zij moeten afspraken kunnen maken en zich hieraan houden.

Als je net gescheiden bent, ga je eigenlijk direct een nieuwe relatie met elkaar aan. Niet meer als partners, maar als ouders. In het begin verloopt het co-ouderschap in de meeste gevallen flexibel en duurt het even voor je je draai gevonden hebt. Het is belangrijk dat je je ego opzij zet en dat je handelt in het belang van je kinderen. Maar dat is verschrikkelijk moeilijk, want je moet van je stellingen afstappen en afspraken maken.

Na een poosje kunnen ze het bijvoorbeeld niet verkroppen dat ze hun kinderen moeten delen, al dan niet met een stiefmoeder of stiefvader die zich met de opvoeding gaat bemoeien. Het is algemeen bekend dat vrouwen worstelen met hun emoties en mannen op hun beurt de fifty-fifty-verdeling onderschatten, omdat ze het lastig vinden het co-ouderschap te combineren met hun baan of nieuwe partner.

Co-ouders die elkaar coûte que coûte kapot willen maken zijn trouwens pas echt desastreus. Voortdurende ouderlijke ruzie is het ergste wat kinderen kan overkomen. Dit kan erin resulteren dat één van de ouders de kinderen opzettelijk tegen de andere ouder opzet wat kan leiden tot ouderverstoting. Op deze manier worden de kinderen en één van de ouders de dupe van de ouderlijke ruzies. Een kind heeft altijd een vader en een moeder nodig. Een kind opzettelijk weghouden bij één van de ouders is het ergste wat een  kind kan overkomen. En dan heb ik het nog niet eens over de psychische schade die het kind in de toekomst zal ondervinden. Een kind wil niet kiezen tussen beide ouders. Voor een kind is de scheiding nog niet eens het probleem. Zij ervaren de meeste pijn als ouders niet op een volwassen manier met elkaar communiceren.

Dat een co-ouderschap voor sommigen niet werkt, ligt aan de relatie tussen de ouders. Soms eist een ouder zijn of haar kinderen op als een ‘recht’. Vooral als een ouder verlaten is door de ander of het gevoel heeft dat de ander schuldig is aan de scheiding, ontstaat er een sfeer waarbij hij of zij de  kinderen niet aan de ander gunt en voor zichzelf opeist of de ander op deze manier wil straffen. Door bijvoorbeeld bepaalde regels te verspoelen (zoals latere bedtijden of thuiskomtijden)  of door het omkopen van de kinderen door middel van het geven van dure cadeaus (mobieltjes, laptops, scooters, extra kleding of zakgeld eenzijdig verhogen) en zichzelf daardoor een goede ouder vindt.

Wil co-ouderschap een kans van slagen hebben en wil je ouderverstoting voorkomen, dan is dit mogelijk, mits je je eigen ego opzij zet en dat je als ouders blijft communiceren en open blijft open staan voor het zoeken naar oplossingen.

Mijn tip voor ouders die hun kinderen niet zien: ooit komt de waarheid aan het licht. Blijf proberen contact te zoeken met je kinderen. Houd de band met je kind in stand door te handelen met je volwassen verstand!

Als een huwelijk stuk loopt, wordt in plaats van liefdesverdriet ook wel gesproken van scheidingsrouw. Liefdesverdriet gaat gepaard met hartenpijn. Hartenpijn voelt verscheurend, het slaat je neer, vreet energie en het kan je radeloos maken.

Het verwerken van een scheiding kun je zien als een rouwproces. Ik weet nog van een mevrouw die heel boos werd toen ik dit zei. Ze zei: ‘mijn man is overleden, dat is pas een rouwproces’.  Ze vond die vergelijking niet kloppen. Vanuit haar perspectief geredeneerd begrijp ik dat wel. Maar ik denk er anders over. Die mevrouw zei: ‘Voor een echtscheiding kies je zelf!’ En dat is ten dele waar!

Bij de boodschap dat je geliefde de relatie beëindigd, een dierbare is overleden of afscheid moet nemen van mensen waar je door omstandigheden niet meer mee in contact kunt blijven kan allesoverheersend zijn. Je verdriet kan onpeilbaar zijn, je verliest de toekomst zoals je die bewust voor ogen had en je hele leven staat op zijn kop en zal nooit meer hetzelfde worden. En vrienden zul je verliezen, omdat zij niet goed kunnen omgaan met een alleenstaande. Een scheiding gaat, net als een overlijden, vaak gepaard met een grote schok. Zelfs al komt het niet totaal onverwacht, het kan toch zijn dat je er niet op voorbereid bent.

Vaak wordt bij een scheiding niet onderkend dat je rouwt om het verlies van je partner, je huwelijk, het leven zoals je dat kende. Ondanks het feit dat je partner niet dood is en je kwaad op hem of haar bent, ben je toch aan het rouwen. Een rouwproces hoort namelijk bij het einde van een huwelijk. Jarenlang heb je lief en leed met elkaar gedeeld en bij een scheiding sluit je een deel van je leven -onvrijwillig- af, je verliest je partner zoals bij een overlijden. Ook al is je ex-partner niet overleden, voor jou voelt het immers wel als overleden echtgenoot/echtgenote.

Rouw om het einde van het huwelijk raakt je in alle onderdelen van je leven, in heel je wezen. Verstandelijke, lichamelijke, emotionele, geestelijke en sociale aspecten zijn verbonden aan het rouwen.  Onderzoek wijst uit dat het zwaartepunt van het emotionele gebeuren niet zozeer bij de juridische echtscheiding ligt, maar rond het ‘uit huis gaan’, het moment waarop de echtelijke woning verlaten wordt. Dit moment valt meestal vóór de wettelijke scheiding en is een definitieve  bevestiging van de scheiding. Voor een enkeling die nog steeds op herstel hoopte, is dit het moment van de definitieve breuk.

Aan rouwverwerking bij scheiding is net als bij rouw bij overlijden geen tijd verbonden. Iedereen doet het op zijn of haar eigen manier, al dan niet met de hulp van een ter zake doende deskundige. Wees niet bang om verdriet te koesteren. Pas op het moment dat je deze uitzichtloze situatie accepteert en met liefde en mildheid naar jezelf en het verlies kunt kijken, kun je doorgaan met je leven.